Ay

la

Aramda

ki

sır

sın.

neden sonra;

gizlendiğim yerimden çıkıyorum.
bu aslında tam olarak bir dönüş değil,
dönmedim henüz
ama
her çocuk gibi ben de
           körebeyi yokluyorum
meydan okusun diye saklanabilirliğime.

gerçeğe hep teğet geçiyorum
bu doğamda var,
sorgulamamalı.

uyuma donarsın!

ve tabii ki yapılanlar da yazılanlar gibi düşünce aşamasında gerçekleştirilmelidir.

çünkü 

ne çabuk unutmalar hatırlarım ben

gece sıçratıp da 

sabah mışıl mışıl uyutan...