Bir tenessee honey akşamı istanbulu yadediyoruz
Yerim belli
Yurdum muğlak!

manyetizması bozulmuş mıknatısın suçu

oralarda bir yerlere ilişemediysen,

pek tatlı değil yaşamak.

hava erken kararır ve hep kendini suçlarsın.

sürekli boyasını kusan bir tavana bakmak istemez gözlerin,

gözlerini yumarsın.

atın üstündekini attığı bir sahne; 

ve karanlıkta basılacak bir düğme

hep vardır.

kütleden kopmuş bir parçaysan

belki senin suçun değildir.

rüyamda yeni bir isim koymuştum yağmura,

ıslanmıyorduk ve

çikolata kokuyordu çimenler
çimen dediysem
çimen değil kumdu her yer

adını değiştirmiştim ve 

çölde boğulan insanlar vardı

ve sen dedin ki ormanlarıma koşalım

sen koşmuyordun ben durmuyordum

güneş batmıyordu ve ay çoktan doğmuştu.

o zaman bu rüyanın bizimle ilgili olmadığını anladım.