beş - altı yaşlarındaki çocukların karşılıklı oturup annelerinin - babalarınn içtikleri cigaraları yaktıkları kibritlerin boş kutularının, sokakta buldukları üstüne basılmış kibrit kutularının, bakkaldan aldıkları ve içindeki kibritler ziyan olmasın diye hepsini tek kibritle kutunun çekmecesinde patlayıcı uzmanı dikkatiyle yaktıkları boş kibrit kutularının ön ve arka yüzlerini yırtıp bir çeşit iskambil oyunu oynadıkları bir dönem vardır bilirsin. oyunun amacı rakibin elindeki kibrit kutusu yüzlerini ele geçirmek, yani ütmek, kekmek vs... kazanmak. elde ters tutulan kutu yüzleri yere konurken açılır. gizlilik esastır. aynı kutu yüzleri üst üste geldiğinde üstekini atan oyuncu yerdekileri alır. işte bu oyunu en heyecanlı yeri de; her iki çocuğun da oyuna, birbirlerine yakın sayıda boş kibrit kutusu yüzüyle başlamalarına rağmen, hiçbir kağıdın üst üste gelmemesiyle yerde oluşan kağıt yığını yükseldikçe ortaya çıkar. ellerinde bir - iki tane kart kalmış oyunculardan biri şans eseri kazanıp da yerdeki bütün kağıtları aldığı vakit ütülen oyuncu bunun bir kurmaca olduğu düşüncesini tüm benliğiyle savunur: kurdum olm sen. BANA NE KURDUN İŞTE!
dönemi düşünüyorum; babaannem dedemi evden kaçırmış bütün gün evde zeki müren'in gitme sana muhtacım şarkısı çalıyor, ermeni komşusu yıldız teyzenin torunları hafta sonu geliyor ev yapımı marshmellow yiyoruz; bujiterici kaset de satıyor, true blue ve sandra'nın "mirrors" kaseti vitrinde, annem sadece birini alabileceğimi söylüyor, sandra'nın resmini daha çok beğendiğim için "mirrors" kasetini seçiyorum. ingilizce bilmiyorum kaset de bi boka benzemiyo fırlatıp atıyorum ambalajını açtıktan sonra. babbannemin arka balkonunda duran çamlıca gazoz kasasından sürekli gazoz aşırasım var. kibrit kutularının üstündeki resimler de hayal meyal... kutudan kutuya kibrit geçişleri, yırtmalar, küçücük avuçların içine sığdırmaya çalışma telaşıyla terleyen avuç içleri...bunları hatırlıyorum ama bu oyunu hiç hatırlamıyorum hep ütülmüş ve hiç "kurdum olm sen" diye çemkirememiş olmalıyım.
deli adını ancak biz gafiller kullanabiliriz onun için. bu balı zamanında askerlerini kendine baylayıp, suikasta göndermek için kullanmış hükümranlar varmıştı. şimdinin madde bağımlılarının ataları olur bu askerler!
arı olsam hep karadeniz yaylalarında takılırım zaten; hükümran olsam askerlerimi suikasta göndermem; bağımlı olsam kendimi bi kuşa bağlarım... gafiliz değil mi biz? ne güzel söylemişsin onu. Gafiliz elbette!
bi kurmak da benden olsun!
YanıtlaSilbeş - altı yaşlarındaki çocukların karşılıklı oturup annelerinin - babalarınn içtikleri cigaraları yaktıkları kibritlerin boş kutularının, sokakta buldukları üstüne basılmış kibrit kutularının, bakkaldan aldıkları ve içindeki kibritler ziyan olmasın diye hepsini tek kibritle kutunun çekmecesinde patlayıcı uzmanı dikkatiyle yaktıkları boş kibrit kutularının ön ve arka yüzlerini yırtıp bir çeşit iskambil oyunu oynadıkları bir dönem vardır bilirsin. oyunun amacı rakibin elindeki kibrit kutusu yüzlerini ele geçirmek, yani ütmek, kekmek vs... kazanmak. elde ters tutulan kutu yüzleri yere konurken açılır. gizlilik esastır. aynı kutu yüzleri üst üste geldiğinde üstekini atan oyuncu yerdekileri alır. işte bu oyunu en heyecanlı yeri de; her iki çocuğun da oyuna, birbirlerine yakın sayıda boş kibrit kutusu yüzüyle başlamalarına rağmen, hiçbir kağıdın üst üste gelmemesiyle yerde oluşan kağıt yığını yükseldikçe ortaya çıkar. ellerinde bir - iki tane kart kalmış oyunculardan biri şans eseri kazanıp da yerdeki bütün kağıtları aldığı vakit ütülen oyuncu bunun bir kurmaca olduğu düşüncesini tüm benliğiyle savunur: kurdum olm sen. BANA NE KURDUN İŞTE!
dönemi düşünüyorum; babaannem dedemi evden kaçırmış bütün gün evde zeki müren'in gitme sana muhtacım şarkısı çalıyor, ermeni komşusu yıldız teyzenin torunları hafta sonu geliyor ev yapımı marshmellow yiyoruz; bujiterici kaset de satıyor, true blue ve sandra'nın "mirrors" kaseti vitrinde, annem sadece birini alabileceğimi söylüyor, sandra'nın resmini daha çok beğendiğim için "mirrors" kasetini seçiyorum. ingilizce bilmiyorum kaset de bi boka benzemiyo fırlatıp atıyorum ambalajını açtıktan sonra. babbannemin arka balkonunda duran çamlıca gazoz kasasından sürekli gazoz aşırasım var. kibrit kutularının üstündeki resimler de hayal meyal... kutudan kutuya kibrit geçişleri, yırtmalar, küçücük avuçların içine sığdırmaya çalışma telaşıyla terleyen avuç içleri...bunları hatırlıyorum ama bu oyunu hiç hatırlamıyorum hep ütülmüş ve hiç "kurdum olm sen" diye çemkirememiş olmalıyım.
YanıtlaSilben çemkireyim o zaman; kurmuşsun işte bal gibi!
YanıtlaSil"deli bal" diye bişey var bal gibi yemeye kalkarsan adamı hastanelik ediyo'
YanıtlaSildeli adını ancak biz gafiller kullanabiliriz onun için. bu balı zamanında askerlerini kendine baylayıp, suikasta göndermek için kullanmış hükümranlar varmıştı. şimdinin madde bağımlılarının ataları olur bu askerler!
YanıtlaSiları olsam hep karadeniz yaylalarında takılırım zaten; hükümran olsam askerlerimi suikasta göndermem; bağımlı olsam kendimi bi kuşa bağlarım...
YanıtlaSilgafiliz değil mi biz? ne güzel söylemişsin onu. Gafiliz elbette!
yatağın altında bezelye tanesi bulup kendini prenses sanan kızın hasarlı bilinci" nede güzel yazmış,
YanıtlaSilaynaları kurmak :)
ben çok s evdim bu sözü..
yazana değil de yazdırana bakmak lazım :))
Sil