Çocuktum az önce,

Saklambaç oynuyorduk.

Nereden geldiyse aklıma

Şapkasının altına gizlendim

beni hiç bulamasın diye

Ama kayboldum şimdi saçlarının arasında

Birden uzadı saçları ben dokununca

Dokunmadan duramazdım üzgünüm

Ben onun gibi değilim.

Ben sanmıştım ki

Dünyaya bayaa bayaa kızgınım

Değilmişim.

Birazdan gece olacak ve o şapkasını çıkaracak

Uzanacak uykuya

Ben de gökyüzünü göreceğim ozaman.

Sonra içimden gelecek

Güzel bir şarkı mırıldanacağım hafiften.

Her kim rüyasında şarkı görürse

Sabah mutlu kalkarmış

Öyle bişey var.

Evet var, gerçekten var.

Ama karıştırılmasın,

çünkü

Şarkı söyleyen görmek başka,

Şarkının kendisini görmek başka.

Sonra “ben geçen gece şarkı söyleyen gördüm

Ama hiç mutlu uyanmadım” demeyin,

Demesin kimse yani.

Beni arayan olursa da;

Ona söylemeyin ama,

Ben onun saçlarının arasında takılıyorum bir süre…